صفحه اصلی / اسب سواری / آموزش اسب سواری | دست‌های سوارکار و ارتباط مناسب با اسب

آموزش اسب سواری | دست‌های سوارکار و ارتباط مناسب با اسب

اصلی ترین قسمتی از بدن اسب سوار که رابط بین او و اسب است دست های اسب سوار است چرا که به صورت مستقیم با دهان و بدن اسب ارتباط دارد؛ در این مطلب آموزش اسب سواری اسب پرشیا به بررسی این موضوع می‌پردازیم که دست‌های سوارکار و ارتباط مناسب با اسب به چه منظوری است؟

دلیل اهمیت رابطه دست‌های سوارکار و اسب چیست؟

اسب سواری رشته ورزشی حساس و البته خاصی است که همه موارد باید در آن به خوبی رعایت شود چرا که شما علاوه بر انسان‌های دیگر، حیوانی همانند اسب را کنار خود دارید که باید با خلق و خوی مخصوص با او ارتباط برقرار کنید. به همین خاطر باید تمامی نکات مربوط به یک اسب و همچنین راه‌های ارتباطی صحیح با وی را بشناسید تا او به فرمان شما گوش فرا دهد.

شاید اصلی ترین نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید این اسب که دست های شما به صورت مستقیم با دهان اسب در ارتباط است. دهان اسب هم درست مانند دهان خود شما نرم و حساس است، پس هرگز نگذارید دست هایتان با خشونت و حرکات نادرست به دهان حیوان آسیب برسانند. یکی از مهم ترین چیزهایی که لازم است همواره درک کنید و به خاطر داشته باشید این است که دست شما در واقع در دهان اسب است و حرکات دست شما یعنی حرکات آن فلز بزرگ در میان دندان های اسب. پس اگرچه برای برقراری یک خط ارتباطی با اسب، حفظ یک تماس ملایم و مداوم ضروری است ولی این تماس باید همواره انعطاف پذیر باشد. دست های شما باید با حرکات سر و گردن اسب به صورت همزمان حرکت کنند. به عبارتی دیگر، مثل این است که شما دارید مودبانه با شخص دیگری دست می دهید که در این دست دادن فشار و حرکت به طور متقابل تنظیم می شود.
در یکی از مطالب قبلی سایت نیز در خصوص ارتباط پاهای سوارکار صحبت کردیم و گفتیم شاید ندانید که اصلی ترین راه ارتباط با اسب ها پاهای یک انسان و یا همان فرد سوارکار است. پاهای شما باید در کنار پهلوهای اسب به صورت کشیده و یله آویزان باشند، بدون اینکه هیچگونه انقباض یا گرفتگی، به خصوص در ناحیه مفصل زانو وجود داشته باشد. این ماهیچه های داخلی ساق پا هستند که با فشار آوردن به پهلوی اسب از حیوان می خواهند به جلو یا به یک سمت حرکت کند. اگر دستتان را روی سطح داخلی پا، از زانو به پایین بکشید، بر آمدگی عضله را در ناحیه ساق پا احساس می کنید. این برآمدگی همان قسمتی است که برای برقراری ارتباط با اسب به کار گرفته می شود.

همان گونه که اگر شما دست شخصی را به هنگام دست دادن به محکمی فشار دهید و آن را حرکت دهید ممکن است نامناسب و زشت بنظر برسد همان طور هم اگر شما به دستجلوها چنگ انداخته آنها را شدیدا تکان دهید یا آن را سفت بکشید منصفانه نخواهد بود. یک مثل قدیمی اسپانیایی می گوید: با دستجلوهای ابریشمی سواری کن؛ این امر تنها در صورتی انجام پذیر است که کل بازو، از شانه گرفته تا آرنج و از آرنج تا دست، نرم و شل و راحت باشد یعنی با حرکت سر اسب آرنج ها به آرامی و نرمی باز شوند تا اجازه دهند دست ها به طرف جلو حرکت کنند.

چگونه از کلاه سوارکاری خود مراقبت کنیم؟

دست‌های سوارکار

فاصله ای که دست های اسب سوار با یکدیگر دارند به موقعیت سر اسب ارتباط زیادی دارد. همواره باید یک خط مستقیم از آرنج به مچ و سپس در امتداد دستجلو به فلز دهنه رفته و آنها را در یک امتداد نگه دارد. به این ترتیب اگر اسب سرش را خیلی پایین گرفته باشد، دست باید روی جدوگاه جلوتر برده شود تا آن که آن خط مستقیم حفظ شود. اگر اسبی سوار هستید که تعلیم دیده و دارای تعلیمات عالیه است و سر و گردنش را خیلی بالا نگه می دارد، دست های شما باید چند سانتی متر از جدوگاه بالاتر نگه داشته شوند. قاعده کلی و فراموش نشدنی این است که خط مستقیمی که آرنج، مچ، دستجلو و دهان اسب را در یک امتداد نگه می دارد همواره حفظ شود.

دهنه در اسب

دهنه­ ی اسب بین دندان­های پیشین و آسیاب، روی استخوان فک قرار می­گیرد و از استخوان فک توسط لثه جدا می­شود. این قسمت از لثه، «میله» دهان نامیده شده و بسیار حساس است. وقتی شما دستجلو را می­کشید، دهنه به میله (لثه و استخوان) فشار وارد می­کند. هرچه دهنه نازک­تر باشد، فشار بیشتر را به دهان اسب وارد می کند،ولی اگر دهنه خیلی کلفت باشد، اسب نمی ­تواند دهان خود را بسته نگه دارد و بدین صورت خوب کار نخواهد کرد. یادتان باشد که فقط یک دست نرم یک دهنه ­ی نرم را می­ سازد.

دست‌های سوارکار

انواع دهنه

دهنه اسب به شکل ها و مدل های مختلفی با توجه به دهان و فک اسب ها ساخته می شود. ساده ­ترین دهنه­ ها، تک­ محوره هستند که از یک میله با یک لولا در وسط و به ­همراه دو حلقه که به دستجلو وصل می­شوند، تشکیل شده­ اند. همچنین برخی دهنه ­ها، دو محوره هستند که به کام قفل نمی­شوند و در نتیجه راحت ­تر در دهان قرار می­گیرند. میله­ های بدون لولا (میله مستقیم) در دهان خشن ­تر و سفت­ تر هستند. دهنه باید به­ طور صحیح در دهان قرار گیرد بنابراین نباید زیاد باریک، پهن و یا کلفت باشد. با چند آزمون و خطا می­توانید دهنه­ ی مناسب اسب خود را پیدا کنید.

امیدوار هستیم از خواندن این مطلب لذت برده باشید
شما در اسب پرشیا می‌توانید با انواع نکات آموزشی سوارکاری آشنا شوید

در اسب پرشیا بخوانید:

درباره

این مطالب را نیز ببینید!

کم اشتهایی در اسب

دانستنی | کم اشتهایی در اسب

کم اشتهایی در اسب و غذا نخوردن اسب به اندازه کافی یکی از مشکلاتیست که …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *