علائم سندروم نویکولار در اسب ها چگونه است؟

نشانه های سندروم نویکولار
سرعت پیشرفت این بیماری بسیار آرام است و بعد از مدتی باعث لنگش در هر دو دست اسب میشود. در اوایل بیماری ممکن است لنگش گاه گاه اتفاق بیفتد، خصوصاً در مواقعی که اسب روی زمین سفت یا در دایره های کوچک تمرین داده میشود. در آغاز بیماری درد یک دست از دیگری بیشتر است که باعث میشود اسب در موقع ایستادن دست دردناک را کمی جلوتر از دست دیگر قرار دهد. تشخیص این بیماری با در نظر گرفتن مجموعه سابقه پزشکی اسب، علائم، بی حسّ کردن عصب آن منطقه به وسیله تزریق، و عکس برداری مقدور میباشد.
پس اولین نشانه لنگش گاه گاه و کم در دست اسب است، اسب مبتلا معمولاً سعی میکند در هنگام راه رفتن اول نوک سم را زمین بگذارد و از انداختن وزن روی پاشنه خودداری میکند، (درست بر خلاف بیماری لامینایتیس) وقتی که اسب در حال حرکت در دایره باشد لنگش دست داخل بیشتر است. تزریق موضعی در اطراف عصبی که پشت پای اسب را دردناک کرده اند یا در بورسای نویکولار لنگش حاصل از این بیماری را بهتر کرده و تسکین میدهد.
در مجموع کلام شما باید بهترین راه برای تشخیص این بیماری را پیدا کنید و بهترین کار میتواند عکس گرفتن از ناحیه مربوطه باشد چرا که عکس برداری می تواند صدمات ناشی از این بیماری را در استخوان نویکولار نشان دهد، ولی مشاهده تغییرات استخوان کاری مشکل است. به دلیل اختلاف نظری که بین پزشکان اسب در مورد وضعیت نرمال استخوان های این منطقه وجود دارد، هرچند که وجود این بیماری ممکن است در عکس برداری دیده نشود اما اسب به آن مبتلا باشد. در چنین حالاتی عکس برداری به صورت ام. ار. آی. ممکن است که تشخیص بیماری را راحت تر کند.