تاریخچه مسابقات اسب سواری

هنوز تاریخ دقیقی از این که انسان‌ها چه زمانی موفق شدند تا اسب‌ها را رام کنند و مسابقاتی را انجام دهند مشخص نشده است چرا که در هر منطقه جغرافیایی با توجه به نیازهای انسان و فرهنگ‌های متفاوت آنها از اسب استفاده‌های دیگری از جمله خورد و خوراک می‌شده است.

محققان بر طبق اطلاعاتی که از آثار باستانی در سراسر دنیا در رابطه با رام کردن اسب‌ها، به جا مانده بود، معتقدند که اولین اسب‌های اهلی به بیش از سه هزار سال قبل از میلاد برمی‌گردند ولی در تحقیقاتی دیگر حتی این قدمت را به پنج هزار سال قبل نیز نسبت داده اند. در طی این تحقیقات مشخص شد که انسان همواره سعی داشته که اسب ها را رام کند ولی به دلیل عدم توانایی در کنترل اسب و سرعت بالای او در فرار نمی‌توانسته این کار را انجام دهد چرا که راه و رسم درست ارتباط برقرار کردن با اسب را نمی‌دانستند.

به همین دلیل اکثرا اسب را شکار می‌کردند و از گوشت، شیر و دیگر اجزای بدن این حیوان مظلوم استفاده می‎کردند. حتی هنگامی که نمی‌دانستند که چطور او را رام کنند ولی او را به دام می‌انداختند به دلیل این که اسب سواری بلد نبودند، به او ارابه می‌بستند و حمل و نقل و بارکشی خود را به این ترتیب انجام می‌دادند.

همچنین بد نیست بدانید در فسیل‌ها و استخوان هایی که در آن زمان از اسب ها پیدا کردند مشخص شد که اکثریت آنها کوتاه قد بودند و قد آن‌ها به بیش از ۱۴۰ سانتی‌متر نمی‌رسید و به همین خاطر رام کردن اسب و نشستن بر پشت او بسیار کار مشکلی بود و اسب به دلیل عدم اعتماد به انسان فرار می‌کرد یا به آنها حمله می‌کرد.

با گذشت زمان شناخت مردم از اسب و چگونگی رام کردنش نیز بیشتر شد و چینی‌ها ابزارهای جدیدی همانند زین و رکاب و غیره برای رام کردن اسب اختراع کردند و این موضوع به رام کردن هرچه بیشتر اسب توسط انسان کمک کرد. بعد از آن انسان‌هایی که به حیوانات علاقه زیادی داشتند برای تربیت اسب و چگونگی رام کردن او تحقیقاتی را انجام دادند و توانستند راه صحیح رام کردن آن را بیاموزند و بدین ترتیب ابتدا در خاور میانه این موضوع گسترش پیدا کرد.

بد نیست بدانید سوارکاری تا اواخر قرن پانزدهم، بیشتر در تاخت تاز جنگ‌ها همانند فیلم‌های قدیمی که مشاهده کرده‌اید استفاده می‌شد و افراد با اهداف دیگر کمتر از اسب ها استفاده می‌کردند. بعد از این مرحله که مردم دریافتند که می‌توانند با رام کردن اسب مسابقاتی را برگزار کنند برای سرگرمی و درآمدزایی مسابقات متعددی را به شکل‌های متفاوت برگزار می‌کردند.

در ابتدا شکل و قانون خاصی بر مسابقات حاکم نبود و هر شهر متناسب با قوانین خود به صورت محلی این کار را انجام می‌داد و رفته رفته و با گذشت سالیان دراز بالاخره مسابقات شکل و بوی رسمی و واحد به خود گرفت. البته در بعضی از کشورها مانند ایران باستان، به‌عنوان ورزش و سرگرمی نیز مورد توجه قرار می‌گرفت مانند بازی چوگان ولی جنبهٔ هنری آن از اواخر قرن پانزدهم میلادی به بعد اهمیت پیدا کرد و تا این موضوع تا قرن نوزدهم و بیستم بیشتر به این صورت گسترش یافت و در نهایت به شکل های دیگری نیز درآمد و به ترتیبی که امروزه در ورزش، مسابقات و جنبه تفریحی مشاهده می‌کنید، رواج پیدا کرد.