اسب پرشیا بزرگ ترین مرجع اسب سواری در ایران
همان طور که می‌دانید یکی از شاخه‌های اصلی سوارکاری درساژ می‌باشد که به حرکات نمایشی اسب وابسته است. به عبارتی صاحب اسب هرطوری که حیوان خود را تربیت کرده است، در درساژ به نمایش گذاشته می‌شود. در این مطلب بررسی می‌کنیم که هدف از درساژ چیست؟
همان طور که مستحضر هستید ورزش سوار کاری به دو بخش تقسیم می‌شود و اسب دوانی و اسب سواری با یکدیگر تفاوت دارند و این تفاوت به شاخه‌های این دو بازمی‌گردد که درساژ جزو اسب سواری است که در ادامه به معرفی آن می‌پردازیم.
آیا شرط بندی اسب سواری حرام است؟
معرفی درساژ
این نوع از مسابقات به تعامل میان انسان و اسب بستگی دارد. این که یک سوارکار اسب خود را چگونه تربیت کرده است در این مرحله مهم است و رفتار یک اسب مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرد و با توجه به این موضوع امتیاز داده خواهد شد.
به عبارتی دیگر حرکات نمایشی سوارکار همراه با اسب وی مورد بررسی قرار می‌گیرد و شرکت کننده ها باید سناریوی نمایشی خود را اصولا در زمینی به شعاع ۶۰ متر و عرض ۲۰ متر پیاده کنند. بد نیست بدانید داورهای مسابقه باید بر اساس تکنیک و دقت سوارکار و همچنین اطاعت و حرکات اسب و ارتباط میان آن دو داوری کنند و اصولا امتیاز درنظر گرفته صفر تا ده است.
به عنوان مثال نکته ای که برای امتیازدهی داوران بسیار موثر است، این است که سوارکاران در این جا باید نهایت تیزهوشی خود را به کار گیرند و فرمان‌هایی که به اسب می‌دهند را از چشم داوران با حرکاتی ظریف دور کنند تا مثلا به چشم یک بیننده ارتباط فوق العاده اسب و صاحبش حس شود، نه فرمان‌های اجباری سوار کار. این مدل نیز به دلیل سبک خاص، طرفداران بسیار زیادی را در سراسر جهان دارد.
هدف از درساژ
1- این مدل به ترتیب اسب برمی‌گردد و باعث می‌شود که جسم و تربیت اسب با یکدیگر هماهنگ شود. توسعه هماهنگ فیزیک و توانایی های اسب می باشد، که در نتیجه آن اسبی آرام، نرم (SUPPLE)، آزاد (LOOSE) و منعطف و در عین حال با اطمینان به نفس، هوشیار و با اشتیاق که قادر به فهم و درک کامل سوارکار خود می باشد، تربیت می گردد.
کیفیت خصوصیات اسب به شکل زیر آشکار می گردد:
آزادی و نظم در روش های حرکت. هماهنگی، سبکی (LIGHTNESS) و راحتی حرکات. سبکی بخش قدامی اسب و فعالیت بخش خلفی یعنی کفل و پاها که موجب خلق تحرک مکانی (LIVELY IMPULSION) می گردد. پذیرش دهنه توسط اسب، با داشتن اطاعت کامل و بدون هیچگونه انقباض و یا مقاومت.
2- لذا اسب با توجه به آنچه که از وی خواسته می شود به نظر می رسد که حرکات را خود او انجام می دهد. بنابراین اطمینان و بی توجهی که اسب به کنترل سوارکار پیدا می کند موجب می گردد که در هنگام اجراء حرکات کاملاً در خطوط مستقیم حرکت کرده و در خطوط منحنی مقدار خفیفی به بدن خود انحناء ببخشد.
3- قدم این چنین اسبی منظم، آزاد و راحت می باشد. یورتمه این اسب آزاد، سبک، منظم، مداوم و متحرک و چهارنعل این اسب نیز یکپارچه، سبک و راحت و موزون می باشد. بخش خلفی(کفل ) این اسب هرگز بی تحرک یا ضعیف نمی باشد و به کوچک ترین اثرات سوارکار عکس العمل نشان می دهد و در نتیجه به تمامی بدن وی جان و روح تازه ای می بخشد.
شاخه‌های مختلف اسب دوانی و اسب سواری
4- چنین اسبی با تحرک مکانی بالا و نرمش مفاصل، بدون هیچگونه مقاومت، اثرات مختلف سوارکار را سریعاً پذیرفته و به دقت و آرامش و هماهنگی و تعادل تمام حرکات را چه به صورت فیزیکی و چه به صورت ذهنی اجرا می نماید.
5- در کلیه حرکات، حتی در هنگام ایست کامل اسب می بایستی به دهنه باشد (ON THE BIT). هنگامی اسبی را به دهنه می گویند که گردن را در حالتی که به صورت منحنی می باشد(با توجه به میزان تعلیم و درجه تجمع و یا کشیدگی حرکات) کما بیش بالا گرفته و دهنه را به راحتی بپذیرد و تماسی نرم و سبک با دهانه برقرار سازد.
در این حالت، سر اسب در حالتی که بین دو گوش بالاترین نقطه بدن وی بوده و پهنای صورت کمی جلوتر از خط عمود می باشد و می بایستی کاملاً ساکت و بی حرکت باشد و هیچگونه مقاومتی به دست سوارکار نشان ندهد.
6- آهنگ حرکات در یورتمه و چهار نعل نتیجه هماهنگی کامل اسب می باشد که در حالت نظم و تحرک و تعادل از خود می تواند نشان دهد. یکنواختی حرکات می بایست در کلیه تمرینات یورتمه و چهارنعل در هر سرعت خواسته شده حفظ گردد.
7- این که یک اسب چگونه گام های خود را برمی‌دارد یکی از اصلی ترین اهداف درساژ است.
